Μια καρδιά με εμπιστοσύνη και ένας νους με βεβαιότητα είναι αναμφίβολα 

Δυο αθάνατα δώρα από ψηλά προς την ανθρωπότητα.

Οι ανησυχίες -νοητικές, ζωτικές και σωματικές- υπάρχουν όντως. Αλλά εξαρτάται από εμάς αν θα τις αποδεχτούμε ή θα τις απορρίψουμε. Αν κουβαλάμε τις ανησυχίες μέσα μας, κουβαλάμε έξτρα βάρος και μειώνουμε τις ικανότητές μας. Η σωστή προσέγγιση είναι να κάνουμε το νου ήσυχο, ήρεμο και γαλήνιο πάντα. Αν έχουμε ειρήνη του νου, τότε μπορούμε να τρέξουμε προς το στόχο με το πιο γρήγορο βήμα.

Αφήστε το Θεό να Είναι Υπεύθυνος

Ας είμαστε πρακτικοί. Έχετε κανένα όφελος από την ανησυχία; Όχι! Απλά βασανίζετε τον εαυτό σας. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί γονείς που ανησυχούν για τα παιδιά τους. Είναι φυσικό να περιβάλλετε τα παιδιά σας με φροντίδα, αλλά αν ανησυχείτε καθημερινά, αυτή η ανησυχία γίνεται μια μη θεϊκή δύναμη στη ζωή σας.

Θα έπρεπε να πείσετε τον εαυτό σας ότι τα παιδιά σας λίγα μόλις χρόνια πριν δεν υπήρχαν στη ζωή σας. Είναι σαν λουλούδια που κόψατε από ένα δέντρο. Δε θα τα κρατήσετε για πάντα. Μπορούμε να διεκδικήσουμε μόνο όσα πράγματα μένουν μαζί μας μόνιμα. Θα έπρεπε να νιώσετε ότι τα δώσατε στον Υπέρτατο κι Εκείνος είναι υπεύθυνος για τη ζωή τους. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορείτε να πείσετε τον εαυτό σας να μην ανησυχεί. Είστε εκατό τα εκατό υπεύθυνοι για να διαπαιδαγωγήσετε σωστά τα παιδιά σας, που τόσο αγαπάτε. Αλλά η ανησυχία δε βοηθάει καθόλου.

Ανησυχούμε γιατί δεν γνωρίζουμε τι θα μας συμβεί αύριο ή ακόμη και την επόμενη στιγμή. Πρέπει όμως να νιώθουμε ότι ο Θεός όχι μόνο γνωρίζει τι είναι καλύτερο για εμάς αλλά και θα κάνει αυτό που είναι καλύτερο για εμάς την επιλεγμένη Του Ώρα. Όταν νιώθουμε ότι εμείς είμαστε τα όργανα και Εκείνος είναι που ενεργεί, τότε δεν υπάρχει ανησυχία.

 

Μπορείτε να μεταμορφώσετε

Τις οδυνηρές πιέσεις της ζωής σας

Σε ευχάριστες απολαύσεις

Απλά λέγοντας στον εαυτό σας

Ότι ο κόσμος μπορεί θαυμάσια να υπάρχει

Ακόμη και να ευημερεί

Χωρίς εσάς.

 

Πώς να Γίνετε Φίλοι με το Χρόνο

Η ψυχή γνωρίζει ότι υπάρχει ένας αιώνιος Χρόνος, και αναπτύσσεται σταθερά μέσα του. Δυστυχώς, όταν παραμένουμε στο φυσικό νου ή στη φυσική συνειδητότητα, είναι αδύνατο να σκεφτούμε κάτι αθάνατο ή αιώνιο. Περιοριζόμαστε στο γήινο χρόνο. Ο γήινος χρόνος είναι σπασμένος σε κομμάτια: ένα λεπτό, δύο λεπτά, τρία λεπτά. Νιώθουμε ότι μαχόμαστε διαρκώς με το χρόνο για να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας. Να γιατί ο νους μας ταράζεται και προσβάλλεται από ανησυχίες. Αλλά όταν προσευχόμαστε και διαλογιζόμαστε, δεν κατακερματίζουμε το χρόνο μ’ αυτόν τον τρόπο. Αντίθετα, με μια ματιά βλέπουμε τον απέραντο και αιώνιο Χρόνο, που είναι μια απαλή, αδιάσπαστη ροή, και εισερχόμαστε στον αιώνιο Χρόνο.

Το πρώτο και κύριο πράγμα είναι να έχουμε γαλήνη του νου. Όταν αποκτήσετε ειρηνικό νου, διαπιστώνετε ότι τα πράγματα που πρέπει να επιτύχετε κατορθώνονται εύκολα. Ένας δρομέας γνωρίζει ότι αν μεταφέρει επί πλέον βάρος, οι αντίπαλοί του θα τον νικήσουν. Όταν η αμφιβολία, ο φόβος, η ανασφάλεια ή άλλες αρνητικές δυνάμεις εισέλθουν στο νου σας, απλά αδειάστε τις. Όταν ο νους είναι ήρεμος και γαλήνιος, τότε μπορείτε να τρέξετε πάρα πολύ γρήγορα.

Πάντα να θεωρείτε το χρόνο σαν τον καλύτερο φίλο σας. Μπορούμε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση της αξίας του χρόνου αν συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε στιγμή είναι μια χρυσή ευκαιρία δοσμένη από το Θεό. Αν επωφελούμαστε από κάθε ευκαιρία σοφά και αφοσιωμένα, τότε θα τρέξουμε πολύ γρήγορα προς τον προκαθορισμένο μας στόχο.

 

Αφού είμαι αναζητητής της αλήθειας,

Το μέλλον ρέει προς το μέρος μου.

Αφού είμαι λάτρης του Θεού,

Ζω στο αιώνιο Τώρα.

 

 

Όταν μας Πλήττει το Άγχος

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο άγχος και στην ετοιμότητα. Είναι δύο διαφορετικές δυναμικές ενέργειες. Με το άγχος, ανησυχείτε πάντα για τους άλλους, είτε συγκρίνοντας τον εαυτό σας μαζί τους, είτε αναρωτώμενοι αν μπορείτε να ανταποκριθείτε στις προσδοκίες τους. Αλλά με την ετοιμότητα, απλά επιθυμείτε να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε.

Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε όταν σας πλήττει το άγχος. Για παράδειγμα, αν τρέχετε σ’ έναν αγώνα, προσπαθήστε να νιώσετε ότι είστε ο μόνος δρομέας στον αγώνα. Πριν εκπυρσοκροτήσει το όπλο, μη σκέφτεστε τους άλλους. Σκεφτείτε μόνο ότι θα τρέξετε με τη μεγαλύτερη δική σας ταχύτητα. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να υπάρχει άγχος.

Αν παρουσιάζεστε σε μια ακρόαση, νιώστε ότι υπάρχει μόνο ένα άτομο που σας ακούει, και φανταστείτε ότι αυτό το άτομο είναι ένα παιδί μόλις δύο ετών. Αυτός είναι ο ανθρώπινος τρόπος για να ξεπεράσετε το άγχος. Ο θεϊκός τρόπος είναι να φανταστείτε τον Υπέρτατο ακριβώς μπροστά σας. Αν βλέπετε τον Υπέρτατο και νιώθετε ότι εσείς είστε επίσης ο Υπέρτατος, τότε πώς μπορεί ο ένας Υπέρτατος να φοβάται τον άλλο; Υπάρχει μόνο ένας Υπέρτατος. Αν υποκλίνεστε στον Υπέρτατο που βρίσκεται μέσα σε κάθε άτομο από το ακροατήριο, τότε γίνεστε ένα με το κάθε άτομο και παύετε να φοβάστε.

Μπορείτε να απαλλαγείτε από το άγχος για ένα σύντομο χρονικό διάστημα αγνοώντας το, αλλά αν θέλετε να απαλλαγείτε από αυτό οριστικά πρέπει να του ρίξετε φως. Στην αρχή, αν πείσετε το νου σας ότι το άγχος δεν υπάρχει, θα νιώσετε προσωρινή ανακούφιση. Αν ελευθερωθείτε από το άγχος έστω και για μια μέρα, θα έχετε επιτύχει κάτι. Αλλά μέχρι να φωτίσετε το άγχος, δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή ικανοποίηση. Μπορείτε να φωτίσετε το άγχος ελκύοντας συνειδητά φως στο σύστημά σας με την προσευχή και τον διαλογισμό.

 

Όχι πια μελαγχολία,

Όχι πια θλίψη.

Η ζωή σας μπορεί να γίνει

Η ομορφιά του ρόδου,

Το τραγούδι της αυγής,

Ο χορός του λυκόφωτος.

 

Μια θεραπεία για την Ανησυχία

Όταν κατεχόμαστε από ανησυχία και άγχος, η καλύτερη θεραπεία είναι να νιώσουμε μέσα μας την Αγάπη του Θεού για εμάς. Η ανησυχία και το άγχος θα φύγουν μόνο όταν ταυτιστούμε με κάτι που έχει ειρήνη, ισορροπία, θεϊκότητα και το αίσθημα της απόλυτης ενότητας. Αν ταυτιζόμαστε με τον Εσωτερικό μας Πιλότο, παίρνουμε τη δύναμη του διαφωτιστικού Του Φωτός. Η ανησυχία έρχεται επειδή ταυτιζόμαστε με το φόβο. Ανησυχώντας διαρκώς ή κάνοντας αρνητικές σκέψεις, δεν μπορούμε να κινηθούμε καθόλου προς το στόχο μας. Θα εισέλθουμε στη θεϊκότητα μόνο έχοντας θετικές σκέψεις: “Προέρχομαι από το Θεό, προορίζομαι για το Θεό”. Αν σκεφτόμαστε αυτό, τότε δεν μπορεί να υπάρξει ανησυχία, ούτε άγχος.

Ας προσφέρουμε συνειδητά όλη μας την ύπαρξη -αυτό που έχουμε κι αυτό που είμαστε- στο Θεό. Αυτό που έχουμε είναι ζήλος να γίνουμε η ίδια η εικόνα του Θεού, απέραντη ειρήνη, φως και μακαριότητα. Αυτό που είμαστε αυτή τη στιγμή είναι άγνοια, θάλασσα άγνοιας. Αν μπορούμε να προσφέρουμε την κραυγή του ζήλου μας και τη θάλασσα της άγνοιάς μας στο Θεό, το πρόβλημά μας έχει λυθεί. Δε θ’ ανησυχούμε για τη μοίρα μας, γιατί θα ξέρουμε και θα νιώθουμε ότι αυτή βρίσκεται στα στοργικά χέρια του Θεού.

Ο Θεός είναι το αιώνιο Δέντρο της Ζωής. Εμείς είμαστε τα κλαδιά Του. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε επίγνωση της πραγματικότητάς μας. Δεν έχουμε επίγνωση ότι είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι του Δέντρου της Ζωής, που είναι ο Θεός. Κατά συνέπεια είμαστε ανασφαλείς. Αλλά με την προσευχή και το διαλογισμό καταφέρνουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα κλαδιά, τα φύλλα και τα λουλούδια είναι μέρος του ίδιου του Δέντρου. Όταν συνειδητοποιούμε αυτό, γινόμαστε ασφαλείς στην Πηγή και ασφαλείς στη ροή.

 

Αν μπορώ πάντα να έχω

Παιδιάστικη εμπιστοσύνη,

Τότε ο Υπέρτατος Κύριός μου

Αναμφίβολα θα γίνει

Ο άγρυπνος, αυτοθυσιαζόμενος φίλος μου.

 

 

 

Πώς να ασχοληθείτε με την κριτική

Πώς μπορείτε να σταματήσετε να ανησυχείτε για το τι σκέφτεται ο κόσμος για εσάς; Πρώτα – πρώτα πρέπει να ξέρετε ποιος είναι ο πιο αγαπητός σ’ εσάς σ ‘αυτόν τον κόσμο -ο Θεός είναι ο πιο αγαπητός. Πρέπει να νιώθετε ότι αν Εκείνος είναι δυσαρεστημένος μαζί σας, τότε πρέπει να προσέξετε γιατί δε θέλετε να πληγώσετε τον αγαπημένο σας. Αλλά αν ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος μαζί σας ή μιλάει άσχημα για εσάς, τότε αφήστε τον κόσμο να παίξει το ρόλο του. Αν ο κόσμος γαβγίζει σαν σκύλος, δε σημαίνει ότι πρέπει να του ανταποδώσετε το γαύγισμα.

Αν μπορείτε να νιώθετε ότι ο Θεός είναι όλη σας η ύπαρξη, ο Θεός θα σας δώσει μια θάλασσα γαλήνης, μια θάλασσα εσωτερικής ειρήνης. Θα διαπιστώσετε ότι η κριτική των ανθρώπων μοιάζει με μικροσκοπική φυσαλίδα. Το παιχνίδι της φυσαλίδας θα τελειώσει όταν αυτή εισέλθει μέσα στη θάλασσα του φωτός της απέραντης συνειδητότητάς σας.

 

 

Ο Κριτής Μέσα μας

Έχετε δύο φωνές μέσα σας. Η μια σας ενθαρρύνει, “Πήγαινε μπροστά, προχώρα! Κάνεις το σωστό πράγμα”. Η άλλη σας αποθαρρύνει. Λέει ότι πρέπει να γίνετε πολύ καλύτεροι, γιατί τώρα είστε ατελείς από κάθε άποψη.

Η φωνή που σας ενθαρρύνει είναι η συνείδησή σας, το εσωτερικό σας ον, που σας λέει ότι κάνετε το σωστό πράγμα. Είναι όπως μια μητέρα που ενθαρρύνει το παιδί της. Το παιδί προσπαθεί να κάνει κάτι και η μητέρα λέει, “Έλα, παιδί μου, τα πας καλά. Συνέχισε. Πήγαινε όσο πιο γρήγορα μπορείς”. Αυτή η ενθάρρυνση και η έμπνευση δίνει στο παιδί μια εξαιρετική ώθηση προς τα εμπρός.

Η άλλη φωνή σας κάνει διαρκώς να νιώθετε αξιοθρήνητοι λέγοντάς σας ότι τα κάνετε όλα στραβά. Επισημαίνει πάντα ελαττώματα και ατέλειες της φύσης σας. Μη νομίζετε ότι αυτή η φωνή σας λέει την αλήθεια. Όχι, προσπαθεί μόνο να σας αποθαρρύνει, ρίχνοντας κρύο νερό στις προσπάθειές σας και καταστρέφοντάς την αυτοπεποίθησή σας ενώ διατείνεται ότι είναι αμερόληπτη. Λέγοντάς σας συνεχώς πώς ό,τι κάνετε, ό,τι λέτε και ό,τι νιώθετε είναι λάθος, με κανένα τρόπο δε σας βοηθά να τρέξετε γρηγορότερα προς το στόχο. Αντίθετα, αν έχετε μια μικρή πιθανότητα, ο κριτής μέσα σας τη σκοτώνει. Έτσι νιώστε ότι η φωνή που σας ενθαρρύνει είναι η θεϊκή φωνή, ενώ εκείνη που σας αποθαρρύνει είναι η μη θεϊκή φωνή εντός σας.

Για να υπερβείτε την αυτοκριτική, θεωρείστε την σαν ένα αγκάθι που μπήκε μέσα σας. Αυτή η φωνή που σας αποθαρρύνει σας κάνει να νιώθετε ότι όλες οι κακές ιδιότητες του κόσμου βρίσκονται μέσα σας. Ο εαυτός σας, σας φαίνεται εντελώς μη θεϊκός. Όταν ένα αγκάθι μπει μέσα σας, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα άλλο αγκάθι για να το μετακινήσετε. Αυτό το αγκάθι είναι να επαναλαμβάνετε: “Είμαι παιδί του Θεού, εκλεκτό παιδί του Θεού, και θα γίνω τέλειο όργανό Του. Τίποτα δε θα μ’ εμποδίσει να γίνω το επιλεγμένο Του όργανο”. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό το αγκάθι για να βγάλετε το άλλο αγκάθι που σας δημιουργεί πρόβλημα. Η αυτοκριτική μπορεί να νικηθεί με τη σωστή αυτοεκτίμηση.

Πρέπει να διεκδικήσετε το σωστό πρόσωπο για δικό σας. Ο Θεός είναι η Πηγή σας. Ακόμη δεν έχετε αυτή την επίγνωση σε εικοσιτετράωρη βάση, αλλά θα έρθει μια μέρα που θα ξέρετε ανά πάσα στιγμή ότι είστε εκλεκτό παιδί του θεού. Είστε στη γη για να Τον υπηρετήσετε, για να Τον εκπληρώσετε.

 

 

Οι Σπόροι του Μέλλοντος

Μπορούμε να έχουμε περισσότερη χαρά και λιγότερη ένταση στη ζωή μας μόνο με την αυτοπροσφορά και όχι με τις απαιτήσεις. Όταν υπάρχει ένταση, είναι γιατί θέλουμε να γίνει κάτι με το δικό μας τρόπο, ενώ οι άλλοι θέλουν να γίνει με το δικό τους τρόπο. Η ένταση ξεκινά από το νου επειδή βλέπουμε φως με κάποιο τρόπο, ενώ οι άλλοι βλέπουν φως με κάποιον άλλο τρόπο. Η ένταση έρχεται επίσης όταν θέλουμε να κάνουμε εν ριπή οφθαλμού κάτι που θα έπαιρνε δύο ώρες ή δύο μέρες να γίνει. Ίσως ο Θεός θέλει από εμάς να κάνουμε δύο μέρες ή δύο ώρες για να πετύχουμε το στόχο μας. Αν κρατήσουμε κατά νου την Ώρα του Θεού και όχι τη δική μας ώρα, θα πάρουμε χαρά. Η ένταση φεύγει πάντα από το νου όταν γνωρίζουμε την τέχνη της παράδοσης στη Θέληση του Θεού.

 

Έχετε δώσει ελευθερία στο νου σας.

Ωστόσο, ο νους σας προξενεί ανησυχίες

Για το μέλλον.

Γιατί δε δίνετε ελευθερία στην καρδιά σας;

Η καρδιά σας θα σας προετοιμάσει οπωσδήποτε

Για το μέλλον.

 

 

Αληθινή Αυτοπεποίθηση και Ψεύτικη Αυτοπεποίθηση

Η Θεϊκή αυτοπεποίθηση λέει, “μπορώ να το κάνω αυτό επειδή ο Θεός βρίσκεται μέσα μου. Διαφορετικά δε θα μπορούσα να το κάνω. Αναμειγνύομαι μόνο με τη σοφία, το φως και τη μακαριότητα επειδή Πηγή μου είναι ο Θεός”. Ένα παιδί που γνωρίζει ότι οι γονείς του είναι πλούσιοι, έχει αυτοπεποίθηση. Όταν νιώθουμε ότι ο Θεός, που είναι Πατέρας και Μητέρα μας, έχει απέραντο πνευματικό πλούτο, αποκτούμε αληθινή αυτοπεποίθηση, αποκτούμε ειρήνη του νου. Αληθινή αυτοπεποίθηση παίρνουμε όταν βλέπουμε την Πηγή εντός μας.

Η ανθρώπινη αυτοπεποίθηση δεν είναι καθόλου αυτοπεποίθηση. Λέμε ότι έχουμε αυτοπεποίθηση, αλλά ξέρουμε ότι απλά επιδεικνύουμε τον εαυτό μας. Όταν είμαστε ειλικρινείς, συνειδητοποιούμε ότι προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε τους άλλους. Όταν έχουμε θεϊκή αυτοπεποίθηση δεν κοροϊδεύουμε κανέναν, επειδή γνωρίζουμε ότι Πηγή μας είναι ο Υπέρτατος, ο οποίος έχει τα πάντα. Να γιατί έχουμε αυτοπεποίθηση. Όταν γίνουμε ένα μαζί Του, ξέρουμε ότι θα μας εφοδιάσει με όλο Του τον πλούτο σε άπειρη ποσότητα.