«Ο Θεός είναι το καταφύγιο και η δύναμή μας
μια πραγματικά παρούσα βοήθεια στις δυσκολίες.»
Παλαιά Διαθήκη
Καμία τιμή δεν είναι αρκετή για να πληρώσει την εσωτερική ειρήνη. Ειρήνη είναι ο αρμονικός έλεγχος της ζωής. Δονείται με ζωτική ενέργεια. Είναι μια δύναμη που εύκολα υπερβαίνει όλη την εγκόσμια γνώση μας. Κι όμως, δεν είναι ανεξάρτητη από την γήινη ύπαρξή μας. Εάν ανοίξουμε τις σωστές λεωφόρους μέσα μας, αυτή η ειρήνη μπορεί να γίνει αισθητή εδώ και τώρα.
Η ειρήνη είναι αιώνια. Ποτέ δεν είναι αργά για να αποκτήσουμε ειρήνη. Ο καιρός είναι πάντα έτοιμος για αυτό. Μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πραγματικά καρποφόρα εάν δεν είμαστε αποκομμένοι από τη πηγή μας, η οποία είναι η Ειρήνη της Αιωνιότητας.
Η μεγαλύτερη ατυχία που μπορεί να βρει ένα ανθρώπινο ον, είναι να χάσει την εσωτερική του ειρήνη. Καμία εξωτερική δύναμη δεν μπορεί να του την κλέψει. Είναι οι ίδιες του οι σκέψεις, οι ίδιες του οι πράξεις, που του την κλέβουν.
Η μεγαλύτερή μας προστασία δεν βρίσκεται στα υλικά μας επιτεύγματα και διεξόδους. Όλοι οι θησαυροί του κόσμου δεν έχουν καμία σημασία για την ψυχική μας επικοινωνία, αλλά η Ειρήνη που τα πάντα πληρεί και τα πάντα τρέφει. Η ψυχή μας ζει στην ειρήνη και ζει για την ειρήνη. Εάν ζούμε βίο ειρηνικό, πάντα θα πλουταίνουμε και ποτέ δεν θα πτωχεύουμε. Χωρίς ορίζοντες είναι η εσωτερική μας ειρήνη. Σαν τον απέραντο ουρανό, τα περικλείει όλα.
Πολύ έχουμε μοχθήσει, πολύ έχουμε υποφέρει, μακριά έχουμε ταξιδέψει. Αλλά το πρόσωπο της ειρήνης εξακολουθεί να μας απαρνείται.
Η ειρήνη είναι ζωή. Η ειρήνη είναι αιώνια ευλογία. Οι ανησυχίες- διανοητικές, συναισθηματικές, και σωματικές- όντως υπάρχουν. Αλλά εξαρτάται από εμάς εάν θα τις αποδεχτούμε ή θα τις απορρίψουμε. Σίγουρα, δεν είναι αναπόφευκτες πραγματικότητες της ζωής. Αφού ο Παντοδύναμος Πατέρας μας είναι όλο ειρήνη, τότε η κοινή μας κληρονομιά είναι ειρήνη. Είναι μεγάλο λάθος να διερευνούμε τον δρόμο της μελλοντικής μας μετανοίας κάνοντας κακή χρήση και παραμελώντας τις χρυσές ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. Πρέπει να αποφασίσουμε εδώ και τώρα ότι ανάμεσα σε όλες τις καθημερινές μας δραστηριότητες θα ρίξουμε την καρδιά και την ψυχή μας μέσα στην θάλασσα της ειρήνης. Έχει κάνει λάθος αυτός που νομίζει ότι η ειρήνη από μόνη της θα εισέλθει στη ζωή του στο τέλος του ταξιδιού της ζωής του. Το να ελπίζουμε πως θα πετύχουμε την ειρήνη χωρίς να διαλογιζόμαστε και να εφαρμόζουμε πνευματική πειθαρχεία είναι σαν να περιμένουμε νερό στην έρημο.
Για να έχουμε ειρήνη στο νου, η προσευχή είναι ουσιαστικός παράγοντας. Τώρα, πώς να προσευχόμαστε; Με δάκρυα στην καρδιά μας. Που να προσευχόμαστε; Σε ένα μοναχικό μέρος. Πότε να προσευχόμαστε; Την στιγμή που η εσωτερική μας ύπαρξη θέλει να προσευχόμαστε. Για ποιο λόγο να προσευχηθούμε; Αυτή είναι η ερώτηση των ερωτήσεων. Πρέπει να προσευχόμαστε εάν θέλουμε οι επιθυμίες μας ή οι φιλοδοξίες μας να εκπληρωθούν από τον Θεό. Τι άλλο προσδοκούμε από τον Θεό περάν αυτού; Εμείς μπορούμε να προσδοκούμε από Αυτόν να μας κάνει να καταλάβουμε τα πάντα, τα πάντα στο τίποτα και το τίποτα στα πάντα. Το Πλήρες μέσα στο Κενό και το Κενό μέσα στο Πλήρες.
Πρέπει πάντα να μπορούμε να διακρίνουμε. Πρέπει να νιώσουμε ότι ο εξωτερικός κόσμος που ελκύει την προσοχή μας διαρκώς παρέρχεται. Για να έχουμε κάτι διαρκές, για να επιτύχουμε ένα θεμέλιο στερεό σαν βράχο στην ζωή μας, πρέπει να στραφούμε προς τον Θεό. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση. Και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να κάνουμε αυτή την στροφή παρά τότε που νιώθουμε περισσότερο απελπισμένοι.
Το να νιώθει κανείς απελπισμένος είναι καλό
Ακόμα καλύτερο είναι να καλλιεργεί το
πνεύμα της αυτό-παράδοσης.
Το Κάλλιστο είναι να γίνει συνειδητά, όργανο του Θεού.
Όλα εξαρτώνται από τον νου, συνειδητά ή ασυνείδητα, συμπεριλαμβανομένης της αναζήτησης για την ειρήνη. Η λειτουργία του νου είναι να μετακινεί τα σύννεφα της αμφιβολίας. Η λειτουργία της αγνότητας μέσα στον νου είναι να καταστρέφει τα άφθονα νέφη του υλισμού και τα δεσμά της άγνοιας. Εάν δεν υπάρχει αγνότητα στον νου, δεν υπάρχει ανθεκτική επιτυχία στην πνευματική ζωή.
Θα αποκτήσουμε ειρήνη μόνο όταν σταματήσουμε να βρίσκουμε σφάλματα στους άλλους. Πρέπει να διεκδικήσουμε ολόκληρο τον κόσμο σαν κάτι πολύ δικό μας. Όταν παρατηρούμε τα λάθη των άλλων, εισερχόμαστε στις ατέλειές τους. Αυτό δεν μας βοηθά καθόλου. Και είναι αρκετά παράξενο, που όσο βαθύτερα βυθιζόμαστε, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι οι ατέλειες των άλλων είναι οι δικές μας ατέλειες, αλλά σε διαφορετικά σώματα και νόες. Ενώ αν σκεφτόμαστε τον Θεό, η Συμπόνια του και η Θεϊκότητά του διευρύνουν την εσωτερική μας όραση της αλήθειας.
Πρέπει να φτάσουμε, στην πληρότητα της πνευματικής μας πραγμάτωσης, να αποδεχθούμε την ανθρωπότητα σαν μια οικογένεια.
Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στο παρελθόν μας να μας βασανίζει και να καταστρέφει την ειρήνη της καρδιάς μας. Οι καλές και θεϊκές πράξεις μας μπορούν εύκολα να εξουδετερώσουν τις περασμένες κακές και μη θεϊκές πράξεις. Εάν η αμαρτία έχει την δύναμη να μας κάνει να θρηνούμε, ο διαλογισμός έχει αναμφίβολα την δύναμη να μας δίνει χαρά, να μας προικίσει με θεϊκή Σοφία.
Ξανά, το να προσευχόμαστε στον Θεό για ειρήνη με πλήρη συγκέντρωση και μοναδικότητα αφοσίωσης ακόμη και για πέντε λεπτά είναι πιο σημαντικό από το να ξοδεύουμε ολόκληρες ώρες σε επιπόλαιο και ανέμελο διαλογισμό.
Η ειρήνη μας βρίσκεται μέσα μας. Κι αυτή η ειρήνη είναι η βάση της ζωής μας. Έτσι από σήμερα ας αποφασίσουμε να γεμίσουμε τον νου μας και την καρδιά μας με δάκρυα αφοσίωσης, που είναι τα θεμέλια της ειρήνης. Εάν η εσωτερική μας βάση είναι στερεή, τότε όσο ψιλά κι αν σηκώσουμε την υπερκατασκευή μας, ο κίνδυνος δεν μπορεί ποτέ να μας απειλήσει. Διότι, υπάρχει ειρήνη κάτωθεν, ειρήνη άνωθεν, ειρήνη εντός, και ειρήνη εκτός.
