ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ

Updated

 

« Δεν υπάρχει ειρήνη στον κόσμο σήμερα διότι

δεν υπάρχει ειρήνη στον νου των ανθρώπων.»

U-Thant – Γενικός- Γραμματέας του ΟΗΕ απο το 1961-1972 

 

Δεν υπάρχει τίποτα τόσο σημαντικό όσο η αναζήτηση της ειρήνης στον εξωτερικό κόσμο. Χωρίς ειρήνη ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι μόνο διεφθαρμένος μέχρι το κόκαλο, αλλά επίσης απελπιστικά αδύναμος. Η ειρήνη είναι δύναμη. Όταν έχετε εσωτερική ειρήνη, μπορείτε να έχετε χαρά και απόλαυση όταν εισέρχεστε στον εξωτερικό κόσμο. Ο έξω κόσμος μπορεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχο σας όταν έχετε ειρήνη στο νου, ακόμη κι αν αυτή είναι λίγη. Οπουδήποτε κι αν πάτε θα δημιουργείτε την δική σας ειρήνη. Εάν δεν έχετε εσωτερική ειρήνη να προσφέρετε, οι μοναδικές ιδιότητες που θα εκφράζετε θα είναι η ανησυχία και η επιθετικότητα.

Ο κόσμος είναι κάτι αχανές, αλλά κάθε άτομο αντιπροσωπεύει τον κόσμο. Εσείς κι εγώ δημιουργούμε τον κόσμο με της δονήσεις που του προσφέρουμε. Ας πούμε ότι οποιοδήποτε μικρό δωμάτιο είναι ένας κόσμος σε μικρογραφία. Εάν εμείς μπορούμε να επικαλεσθούμε ειρήνη και μετά να την προσφέρουμε σε κάποιον άλλον, θα δούμε πως η ειρήνη επεκτείνεται  από τον έναν σε δύο ανθρώπους, και βαθμιαία σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο κόσμος μας έχει τα πάντα εκτός από ένα πράγμα: Ειρήνη. Ο καθένας χρειάζεται κι επιθυμεί την ειρήνη, είτε είναι παιδί είτε ογδόντα ετών γερός. Αλλά η ιδέα της ειρήνης δεν είναι ίδια για όλους. Διαφέρει πολύ. Ο στρατηγός Αϊζενχάουερ μίλησε ως εξής για την ειρήνη: « Θα έχουμε ειρήνη ακόμη κι αν πρόκειται να πολεμήσουμε γι’ αυτό.»

Ο ακατανίκητος Ναπολέων φώναξε, « Σε τι αδιέξοδο βρισκόμαστε τώρα: κηρύχθηκε ειρήνη.» Ο Υιός του θεού μας δίδαξε, « Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, διότι αυτοί θα κληρονομήσουν την γη.»

Κάποιος πολύ κατάλληλα είπε, « Όσο περισσότερο πασχίζουμε για την ειρήνη πάνω στη γη, τόσο πιο πολύ φαίνεται ότι το περιστέρι της ειρήνης είναι ένα πουλί του παράδεισου.»

Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να ορίσει την ειρήνη. Ένα παιδί βρίσκει ειρήνη όταν τρέχει έξω. Αυτή είναι η ικανοποίηση του και στην ικανοποίηση του βρίσκεται η ειρήνη του. Ένας ενήλικας βρίσκει ειρήνη κάπου αλλού. Βρίσκει την ειρήνη του όταν νοιώθει ότι μπορεί να επιβληθεί στον κόσμο. Και στο σούρουπο της ζωής, ένας ηλικιωμένος πιστεύει ότι θα αποκτήσει ειρήνη εάν ο κόσμος αναγνωρίζει την σπουδαιότητά του, ή εάν η Μητέρα Γη του προσφέρει την ευγνωμοσύνη της. Νοιώθει ότι έχει κάνει πολλά για την ανθρωπότητα και για την Μητέρα Γη και περιμένει κάτι για ανταπόδοση. Θα αποκτήσει ειρήνη μόνο όταν εκπληρωθεί η προσδοκία του.

Αλλά η ειρήνη δεν μπορεί ποτέ να χαράξει για κανέναν εάν δεν αναζητηθεί με τον κατάλληλο τρόπο. Το παιδί δεν μπορεί να πάρει πραγματική ειρήνη τρέχοντας στον δρόμο. Σύντομα απογοητεύεται από την  αποκαλούμενη εκπλήρωσή του. Θα έρθει κάποτε μια μέρα που θα προσευχηθεί στον Θεό για μια ήρεμη και ήσυχη ζωή. Τότε θα έχει ειρήνη.

Εάν ένας ενήλικας θέλει να έχει ειρήνη, αληθινή ειρήνη, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να την αποκτήσει κατέχοντας τον κόσμο ή κυβερνώντας τον κόσμο. Μόνο προσφέροντας αυτό που έχει και αυτό που είναι, συνειδητά και ανεπιφύλακτα, προς ολόκληρο τον κόσμο, θα έχει ειρήνη.

Ο ηλικιωμένος που γρήγορα θα περάσει πίσω από την κουρτίνα της αιωνιότητας μπορεί να έχει ειρήνη μονάχα εάν τρέφει ενδόμυχα την ιδέα ότι δεν είναι ζητιάνος, αλλά βασιλιάς. Ήταν κι ακόμα είναι βασιλιάς. Έχει προσφέρει τον εσωτερικό και το εξωτερικό του πλούτο προς την ανθρωπότητα και τη μητέρα Γη. Εάν, στο δειλινό της ζωής του, δεν προσδοκά τίποτα από τον κόσμο, τότε η εσωτερική του ύπαρξη θα πλημμυρίσει με ειρήνη.

Όταν στέκεστε μπροστά στον καθρέφτη σας, εάν αντικρίζετε ένα μη-θεϊκό πρόσωπο να σας κοιτάζει, τότε να είστε βέβαιοι ότι ολόκληρος ο κόσμος δεν είναι θεϊκός. Αλλά εάν παίρνετε ευχαρίστηση από τον πρόσωπό σας, εάν είναι αγνό και θεϊκό, τότε να είστε βέβαιοι ότι ο κόσμος είναι αγνός και θεϊκός επίσης. Σύμφωνα με τον τρόπο που βλέπετε τον εαυτό σας, θα σας παρουσιασθεί και ο υπόλοιπος κόσμος. Εάν βλέπετε πνευματικό ζήλο μέσα στο πρόσωπό σας, τότε σας βεβαιώνω ότι είναι σίγουρο πως αυτόν το πνευματικό ζήλο θα τον παρατηρήσετε και στον κόσμο γύρο σας. Εάν βλέπετε επιθετικές δυνάμεις, μια αχόρταγη τίγρη μέσα σας, τότε όταν βγείτε απο το σπίτι μια μεγάλη τίγρη θα ‘ρθει να σας κατασπαράξει. Είμαστε ακριβή πρωτότυπα του κόσμου. Είμαστε σαν ένας μικρόκοσμος και ο κόσμος είναι ένας μικρόκοσμος. Ένας Άγιος πάντοτε βλέπει τον καθένα μέσα στον κόσμο άγιο, ακόμη και τον χειρότερο κλέφτη. Κρίνουμε τους άλλους σύμφωνα με τα δικά μας στάνταρτ, σύμφωνα με την δική μας συνειδητοποίηση.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κόσμο, αλλά πως μπορούμε να ευχαριστήσουμε τον κόσμο εάν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την ζωή μας; Είναι απόλυτος παραλογισμός να προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τους άλλους εάν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι ικανοποιημένοι με την εσωτερική και την εξωτερική μας ύπαρξη. Ο Θεός μας έδωσε μεγάλα στόματα και προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε τους άλλους με το στόμα μας, άλλα μέσα στις καρδιές μας υπάρχει άγονη έρημος. Εάν δεν έχουμε πνευματικό ζήλο, πως μπορούμε να προσφέρουμε στον κόσμο ειρήνη, χαρά και αγάπη; Πως μπορούμε να προσφέρουμε οτιδήποτε θεϊκό εάν δεν εξασκούμε αυτό που κηρύσσουμε; Η πνευματικότητα μας προσφέρει την ικανότητα να εφαρμόζουμε ότι κηρύσσουμε. Εάν δεν ακολουθούμε το μονοπάτι της πνευματικότητας , τότε το μόνο που θα κάνουμε θα είναι απλά κήρυγμα. Θα είναι ένα μονόπλευρο παιχνίδι. Αλλά εάν πραγματικά εφαρμόσουμε την πνευματικότητα θα βιώσουμε επίσης την Αλήθεια. Το κήρυγμά μας θα καρποφορήσει μόνον εάν εφαρμόζεται.

Η πνευματικότητα είναι η πηγή της ειρήνης στον κόσμο. Πνευματικότητα είναι η εκπλήρωση κάθε ευθύνης. Το να αγαπάμε τον κόσμο είναι η ευθύνη μας. Το να ευχαριστήσουμε τον κόσμο είναι η ευθύνη μας. Γνωρίζουμε της άφθονες ευθύνες μας. Αλλά όταν σκεφτόμαστε τον κόσμο, δυστυχώς δεν το κάνουμε μ’ έναν θεϊκό ή μ’ έναν κατάλληλο τρόπο. Τότε ο κόσμος μας παρεξηγεί και το βρίσκουμε αδύνατον να έχουμε μια εσωτερική σύνδεση με τον κόσμο. Είναι όπως μια μητέρα με τον γιο της. Παρά τις καλύτερές της προθέσεις, η μητέρα το βρίσκει δύσκολο να ικανοποιήσει τον γιο της. Τον σκέφτεται με τον δικό της τρόπο και ομοίως, ο γιος καταλαβαίνει την μητέρα με τον δικό του τρόπο. Λόγου αυτής της έλλειψης επικοινωνίας η μητέρα και ο γιος δεν παίρνουν χαρά εκπληρώνοντας τις αμοιβαίες τους ευθύνες.

Πως μπορούμε να εκπληρώσουμε όλες μας τις ευθύνες; Προσπαθήσαμε με τα ανθρώπινα μέσα αλλά αποτύχαμε. Σκεφτόμαστε τον κόσμο με καλές σκέψεις και ιδέες, αλλά ο κόσμος παραμένει ακριβώς το ίδιο όπως ήταν και χθες. Αγαπάμε τον κόσμο, αλλά ο κόσμος ακόμη παραμένει γεμάτος σκληρότητα και μίσος. Προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τον κόσμο, αλλά ο κόσμος δεν επιθυμεί να ικανοποιηθεί. Είναι σαν ο κόσμος να έχει πάρει όρκο ότι δεν θα επιτρέψει στον εαυτό του να ικανοποιηθεί. Και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι γιατί δεν έχουμε ικανοποιήσει τον εσωτερικό μας πιλότο, αυτόν που πρέπει να ικανοποιήσουμε πρώτα απ’ όλα. Εάν δεν έχουμε τον ζήλο να ικανοποιήσουμε τον εσωτερικό μας πιλότο, ο κόσμος θα παραμένει παντοτινά ένα επίπεδο μάχης όπου οι στρατιώτες του φόβου, της αμφιβολίας, του άγχους της ανησυχίας, της ατέλειας, του περιορισμού και της δέσμευσης θα μάχονται. Και συνειδητά ή ασυνείδητα θα παίζουμε με αυτούς τους μη θεϊκούς στρατιώτες. Ο φόβος, η αμφιβολία, το άγχος, η ανησυχία και οι ζωώδεις τάσεις δεν μπορούν να μας προσφέρουν ειρήνη, παγκόσμια ειρήνη.

Βαθιά, βαθιά μέσα μας, η θεϊκότητα κραυγάζει για να έρθει στο προσκήνιο. Εκεί οι θεϊκοί μας στρατιώτες είναι η απλότητα, η ειλικρίνεια, η αγνότητα, η ταπεινότητα και το αίσθημα της ενότητας. Αυτοί οι στρατιώτες είναι περισσότερο από έτοιμοι και πρόθυμοι να πολεμήσουν τον φόβο, την αμφιβολία, το άγχος και την ανησυχία. Δυστυχώς, δεν ταυτίζουμε συνειδητά τον εαυτό μας με αυτούς τους θεϊκούς στρατιώτες. Συνειδητά ή ασυνείδητα ταυτίζουμε τον εαυτό μας με τους μη θεϊκούς στρατιώτες, και γι’ αυτό η παγκόσμια ειρήνη είναι ένας μακρινός στόχος.

Αγαπάμε τον κόσμο. Πρέπει να αγαπάμε τον κόσμο. Είναι ευθύνη μας. Τι συμβαίνει όταν προσπαθούμε να αγαπάμε τον κόσμο ή όταν προσπαθούμε να εκπληρώσουμε την ευθύνη μας απέναντι στον κόσμο; Προσπαθούμε να κατέχουμε ή να δεσμεύσουμε τον κόσμο, κι όσο το κάνουμε αυτό βλέπουμε πως είμαστε ήδη δεσμευμένοι και κατεχόμενοι από τον κόσμο. Βλέπουμε την επιθυμία για υπεροχή στο άνθρωπο από την χαραυγή του πολιτισμού. Κάθε ανθρώπινο ον θέλει να ξεπεράσει τους υπόλοιπους.

Αλλά από πνευματικής απόψεως, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάποιον μόνο όταν γίνουμε ένα: ένα έθνος, μία ψυχή. Ένα έθνος μπορεί να ξεπεράσει όλα τα άλλα έθνη μόνο εάν γίνει ένα μαζί τους στον πόνο τους, στην χαρά τους και στα επιτεύγματά τους. Όταν γινόμαστε ένα, τότε πραγματικά ξεπερνάμε.

Τι ξεπερνάμε; Ξεπερνάμε όχι μονάχα την ικανότητα των ίδιων μας των επιτευγμάτων και των επιτευγμάτων των άλλων, αλλά και την ικανότητα των περιορισμένων συναισθημάτων.

Προ αμνημονεύτων ετών, η ιστορία ασχολείται με τύραννους κι απελευθερωτές. Σύντομα θα πρέπει ν’ ασχοληθεί σοβαρά με τους ειρηνοποιούς. είμαστε βέβαιη ότι η ειρήνη δεν αποτελεί μονοπώλιο του Παράδεισου. Η γη μας είναι υπερβολικά γόνιμη. Εδώ στην γη μπορούμε να καλλιεργήσουμε την ειρήνη σε απεριόριστο βαθμό.

Μπορούμε να επιτύχουμε διαρκή εσωτερική ειρήνη μονάχα όταν νιώθουμε ότι ο Υπέρτατος Πιλότος μας είναι στους πολλούς ένας και στο ένα σαν πολλοί. Όταν νοιώσουμε συνειδητά αυτήν  την αλήθεια στην ζωή μας, λαμβάνουμε διαρκή ειρήνη σε οτιδήποτε λέμε, οτιδήποτε κάνουμε, οτιδήποτε προσφέρουμε κι οτιδήποτε λαμβάνουμε.

Άπαξ κι έχουμε αυτήν την εσωτερική ειρήνη, η παγκόσμια ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί με το ανοιγοκλείσιμο του ματιού. Εσωτερικά, εάν νοιώθουμε μια καλή σκέψη, μία φωτεινή και ικανοποιητική σκέψη, τότε αυτήν ακριβώς την σκέψη θα την εκφράσουμε και θα την προσφέρουμε στους φίλους και στους αγαπημένους μας. Οι φωτεινές, ολόψυχες και ολοκληρωμένες σκέψεις μας θα εισέλθουν στους αγαπημένους μας κι ύστερα, κι αυτοί επίσης, θα έχουν ειρήνη. Έτσι, όταν έχουμε εσωτερική ειρήνη, αυτόματα αυτό μπορεί να εκφρασθεί. Διασπείρει τις ικανότητες ή ιδιότητές της, σ’ όλο το μήκος και πλάτος του κόσμου.

Η παγκόσμια ειρήνη θα ξεκινήσει όταν η αποκαλούμενη ανθρώπινη προσδοκία τελειώσει. Η παγκόσμια ειρήνη μπορεί μονάχα να κερδηθεί όταν ο κάθε άνθρωπος συνειδητοποιήσει την Υπέρτατη Αλήθεια: Η Αγάπη είναι η αποκάλυψη της ζωής και η ζωή είναι η εκδήλωση της Αγάπης. Η παγκόσμια ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί, να αποκαλυφθεί, να προσφερθεί και να εκδηλωθεί πάνω στην γη όταν σε κάθε άτομο η δύναμη της Αγάπης αντικαταστήσει την αγάπη για δύναμη.